"Abla" 2004'te ilk kez Kaçkarlar'a gittiğinde başka bir ülkeye gitmişlik duygusuyla döner.

O kadar ki oradaki diyalogları arasında Türkiye'ye döndüğümüzde... diye başlayan bir cümle dahi vardır!

Bununla kalmaz, Kaçkar fotoğraflarını arkadaşlarına, döner dönmez Eminönü'nden alınmış Türüt kasetleri eşliğinde (o zamanlar Türüt henüz apolitiktir, ...sen bu güüüzelliklerlaaaaan, çok canları yakarsuuuun, eramuzda engel vaaaaar, ben evlu sen bekarsuuuuun... türküsüne "abla" bayılmıştır!) sunarken, yörenin müziğini de Laz Rap'i diye tanımlar! Nâzım'ın deyişiyle ...hamsinin ve mısır ekmeğinin zaferi için bir türkü söylercesine ölebilen... Lazların, zeki insanlar oluşlarını hamsi ve mısır ekmeğine bağlayan "abla"nın, bu zeki insanların böylesine özgün bir müzik yaratabilmek için Amerikan Yardımına niye gereksinimleri olsun ki? sorusunu sormadan önce bir örnekle daha karşılaşması gerekmiştir: Borçka Karagöl'de, sandal sefasına bayılan biraz asabî beyaz kıvırcık tüylü bir köpekle tanışırlar, sahibi adının Bad olduğunu söyler. "Abla" bunun İngilizce'de "gonca" anlamına gelen "bud" olduğundan emindir!

Sonra, nedeeen sonra "abla" rap gafını yaptıktan epey zaman sonra, bu gaf ve nedenleri çevresinde düşünürken, birdenbire uyanır ve Bad der, Rosebud'daki gibi değil! ...esme ey bâd esme canan uykuda...daki gibi Bâd, yani rüzgâr!

Kendi kültürümüze ait müziği başka bir kültüre ait sözcükle tanımlayıp, bir diğer sözcüğün, önce o başka kültürdeki anlamını hatırlıyorsak, ne yapıp edip çocuklarımıza o başka kültürün dilini öğretiyorsak; bir zaman sonra o başka kültürün değerleriyle düşünmemize şaşmamak gerek!..demek ister "abla". Bir de fazladan, o başka kültürün ülke çıkarlarını kendi çıkarlarının önünde tutacağına yemin eden siyasilerce yönetiliyorsak, kendi dilimizden bağımsızlık, saygınlık... sözcüklerini çıkarmamızın zamanı gelmiştir.